۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۰, پنجشنبه

در حاشيه كنسرت گروه دستان همراه با همايون شجريان / 2

حسین بهروزی نیا برای سال 2010 به فستیوال جهانی عود نوازان که در ترکیه بر گزار میگردد دعوت شد.

حمید متبسم هنرمند پرتلاش در فاصله یک هفته ئی بین کنسرت های اروپا و آمریکاسه کنسرت با گروه مضراب در لهستان آلمان و سوئیس بر گزار مینماید که 2 کنسرت اول به خوانندگی سالار عقيلي و سومی به صورت گروه نوازي و بدون خواننده مي‌باشد.

پژمان حدادي به همراه پس از اين تور همراه امام یار حسینوف کمانچه نواز از اذربایجان یک مجموعه کنسرت در اذربایجان وایران اجرا خواهد نمود.

همايون شجريان به همراه سعيد فرج پوري به ايران برگشتند و در راه آماده شدن براي رفتن به تور آمريكا مي‌باشند.

۱۳۸۸ اردیبهشت ۹, چهارشنبه

در حاشيه كنسرت گروه دستان همراه با همايون شجريان




شما که سال ها ریتم کار کرده اید کار کردن با همایون شجریان که خود از نوازندگان چیره دست تنبک است چه حسی دارد؟ ایا متفاوت است با تجربیات دیگر؟

حدادی: عالیست .خودت بهتر میدونی آدم وقتي جواب کارش را میگیره لذت بخشه به نظر من همایون فقط یک خواننده نیست درک موسیقائی بسیار بالائی دارد. وكلا موسيقي در آن ژني‌ست.

شما بیش از همه افراد دستان سابقه همکاری با همایون را دارید هم ساز وهمراه آواز همچنین اهنگ سازی چند سال و از چه زمانی با همايون كار كرديد و آشنا شديد؟

فرج پوری: خیلی وقته یادم نیست از همان اولین روز که اومد با پدرش تنبک زد من بودم ما دیگر یک خانواده هستیم

جناب بهروزي نيا استقبال بينندگان از موسيقي ايران چگونه‌است؟

بينندگان چه ايراني چه خارجي وقتي براي شنيدن موسيقي به سالن مي‌آيند واقعا سر پا گوش هستند و هميشه از گروه‌ها ي ايراني حمايت كردند و از راه‌هاي دور و نزديك براي ديدن كنسرت آمده‌اند.

۱۳۸۸ اردیبهشت ۸, سه‌شنبه

کنسرت یک معجزه بود، یک گنجینه بود

به دیدارکنسرت دستان و همایون شجریان رفتم با توجه به دور بودن محل کنسرت از محل سکونت من واینکه کنسرت یکشنبه 26 اپریل بود وامروز روز کاری باهمه درگیری ها ومشکلات ساعتی را به تماشای یک اجرای ارزشمند نشستم که از این بابت بی نهایت خوشحالم.

نمیدانم این نوشته منرا در سایتتان قرار میدهید یا نه ولی تنها محلی هست که میتوانم در این باره حرفم را بزنم. من 28 سال است که دروین بطور حرفه ئی به موسیقی میپردازم وسازم هم آلتوست وبا ارکستر های مختلف همکاری داشتم.تمام مدتی که در سالن کنسرت مشغول شنیدن وتماشای اجرای زنده این مجموعه بودم با لذتی سرشار به این میاندیشیدم که این یک گنجینه است یک معجزه است و تکرار نشدنیست .

برنامه در 2 بخش بود و هر یخش بیش از یک ساعت و نوازندگان بدون پارتیتور بدون رهبر قطعاتی بسیار پیچیده و نکنیکی را با مهارت کامل مینواختندهنوز که ساعت ها از اجرا گذشته است این تفکر مرا رها نمیکند که چونین هنرمندان ارزشمندی به چه جهت مورد حمایت دولت ها و کمپانی های بزرگ نیستند و از این که من نیز در این حرفه ام غمی تلخ آزارم میدهد. بسیار دارم ولی نمیتوانم ذهنیات خود را بنویسم پس به موسیقی پناه میبرم.

فرشید بزرگی27 آپریل 2009 -وين

------------------------------------------


برنامه کنسرت‌ها در امریکا و کانادا:

  • 8 می (18 اردی‌بهشت 88) واشنگتن

  • 10 می (20 اردی‌بهشت 88) آتلانتا

  • 15 می (25 اردی‌بهشت 88) مینسوتا

  • 16 می (26 اردی‌بهشت 88) شیکاگو

  • 17 می (27 اردی‌بهشت 88) دالاس

  • 22 می ( 1 خرداد 88) ساکرامنتو

  • 23 می (2 خرداد 88) لس آنجلس

  • 24 می (3 خرداد 88) سن خوزه

  • 29 می ( 8 خرداد 88) سیاتل

  • 31 می (10 خرداد 88) ونکور

  • 5 جون (15 خرداد 88) مونترال

  • 6 جون (16 خرداد 88) تورنتو

  • 7جون (17 خرداد 88) اوتاوا






مونیخ از زیبائی افرینان دستان و همایون شجریان استقبال شایسته ای نمود


روز شنبه 25 آپریل برنامه سر ساعت در میان تشویق شرکت کنندگان اغاز شد در سالن انتظارفبل از شروع همه صحبت ها از این مجموعه بود و آلبوم منتشر شده 2 سی دی با دفترچه 40 صفحه ئی همراهش در دست همه بودبا پایان پذیرفتن هر قطعه تشویق شرکت کنندگان ارتباط قطعات را از یکدیگر میگسست

در میان بخش اول و دوم فرصتی بود برای هم صحبتی با شرکت کنندگان همه نهایت خرسندی خویش را اعلام میداشتند. بخش دوم نیز وقتی تصنیف وطن اجرا میشد شور و حال دیگری داشت و در پایان هم عکس های یاد بود و امضای سی دی ها شبی فراموش نشدنی برای شرکت کنندگان را رقم زد.


محمد جواد رهنمائ

۱۳۸۸ اردیبهشت ۳, پنجشنبه

ساده و صميمي / ابراز علاقه‌ي يك بيننده‌ي ايراني در مورد كنسرت گروه دستان در لندن

با عشق وشوری فراوان 10 روز پیش بلیط کنسرت را خریدم به یاد تابستان گذشته افتادم که با چه مکافاتی در تهران از اینترنتی که سرعتش بی نهایت کم بود با 2 روز تلاش شبانه روزی بلیط گرفتم.


من از طرفداران سر سخت استاد شجریان هستم و فرزند ایشان را هم که دست پرورده چنان پدری هست طبیعتا خیلی دوست دارم

.دلشوره عجیبی داشتم با وجودی که می دانستم در شروع کنسرت برق قطع نخواهد شد ولی خاطره تلخ سال پیش آزارم می داد. برنامه در ساعت اعلام شده شروع شد و هنرمندان گروه دستان به ترتیب سامانی. حدادی. متبسم. همایون. بهروزی نیا. فرج پوری با تشویق مردم به روی صحنه آمدند.همگی بسیار شاد با آرامشی مشهود در چهره ها که به بیننده حس خوبی می داد.

نگاه ها ولبخند هایشان به یکدیگر نشان از صمیمیت عمیقی بین آنها بود .آواز ها دلنشین و ترانه ها عارفانه و عاشقانه بود.قیژک کولی.با شور خاصی اجرا شد.زمانی که نوازندگان همصدا با سازشان زهی عشق می خواندند.کاملا در صورت ها و چشمانشان زهی عشق منتشر می شد.انصافا گروه دستان از افتخارات موسیقی کشور ما هست

من تا حالا هیچوقت گزارش ننوشتم ولی سال قبل از اینترنت این مطالب روز شمار را روی سایت دیگریمیخواندم فکر کردم این ها را بنویسم و برای شما ایمیل کنم


با تشكر از شما مهناز اکملی دانشجوی کامپیوتر از بیرمنگهام-انگلستان

۱۳۸۸ اردیبهشت ۱, سه‌شنبه

دريا دادور به اجراي برنامه مي‌پردازد


دريا دادور خواننده سوپرانو‌ي پر آوازه‌ي ايراني 7 جون 2009 در كشور انگلستان و در شهر لندن به اجراي كنسرت خواهد پرداخت.

شايان ذكر است در اين كنسرت سبك‌هاي مختلفي از موسيقي مانند موسيقي فلكلور ايران به اجرا در خواهد آمد.


براي اطلاعات بيشتر به آدرس:

www.daryadadvar.com

مراجعه فرماييد.

۱۳۸۸ فروردین ۳۰, یکشنبه

دومين كنسرت از مجموعه تور گروه دستان و همايون شجريان شب گذشته در سالن فلارموني شهر كلن در كشور آلمان برگزار شد.

جواد رهنمائي خبر نگار ما در اروپا به اين وبلاگ گفت: كنسرت راس ساعت 20 آغاز شد كه با خوش‌آمد گويي دكتر شمس انوري همراه بود.

نور پردازي از كيفيت قابل توجهي برخوردار بود و حضور علاقه‌مندان به سالن بزرگ فلارموني گرماي خاصي بخشيده بود.


زخمه‌هاي نرم تار كه با لطافت خاصي همراه بود بينندگان اين كنسرت را به سكوت و حضور دعوت نمود،سپس بربط ادامه‌كار را به صداي پر طنين همايون شجريان سپرد و برنامه ادامه يافت.

شايان ذكر است اين كنسرت در ساعت 22.30 پايان پذيرفت.

۱۳۸۸ فروردین ۲۹, شنبه

اولین کنسرت از مجموعه کنسرت های اروپا و امریکای همایون شجریان همراه دستان در میان استقبال پر شکوه علاقمندان برگزار شد


اولین کنسرت از مجموعه کنسرت های اروپا و امریکای همایون شجریان همراه دستان در میان استقبال پر شکوه علاقمندان که با حضورخودوآمدن از فواصل دور ونزدیک سالن کنسرت را مملو عشق و محبت کرده بودند در هوای لطیف بارانی بهاری آمستردام برگزار شد.

حضور جوانان ايراني در سالن Tropentheater
که بعضی از آن ها سال هاست از ایران به دور هستند و تعدادی از انها حتی هرگز ایران را ندیده اند در کنار بسیاری از اروپائیان‌قابل توجه بود. گروه دستان و همایون شجریان با انرژی فراوان اجرائی بسیار موفق را ارائه دادند.



حاشيه‌ها

به گفته‌ي سايت:
http://www.tropentheater.nl/smartsite.shtml?ch=FAB&id=5082&ActiviteitID=5163&BeginDatum=4/17/2009%208:30:00%20PM&RecordTitle=Homayoun%20Shajarian%20% 26%20Dastan%20Ensemble

بليت‌هاي اين اجرا از چند روز پيش به اتمام رسيده بود.

خبرنگار وب لاگ آرپژدر اروپا: جواد رهنما يي

عكس: جواد رهنمايي

ويرايش متن: آرپژ خياط تيموريان


۱۳۸۸ فروردین ۲۷, پنجشنبه

بنا به درخواست تعداد زيادي ازاهالی سرزمین موسیقی، علاقمندان به همایون شجریان و یاران و دوستداران گروه دستان

بنا به درخواست تعداد زيادي ازاهالی سرزمین موسیقی، علاقمندان به همایون شجریان و یاران و دوستداران گروه دستان، بر آن شديم تاروز شمار تور امریکای شمالی این عزیزان راهمانند تور اروپائی سال گذشته با همکاری علاقمندان بر روی اینترنت قرار دهیم قبل از شروع جهت پاسخگوئی به سوالاتي كه با ایمیل وتلفن های مکرردر مورد این مجموعه برنامه شده بود سر تمرین گروه مضراب به سراغ استاد حمید متبسم رفتیم و در اين رابطه به گفت و گوي كوتاهي نشستيم.

با سپاس از وقتی که دراختیارما گذاشتید بیشترعلاقمندان مايل هستند بداننددر تور جدید کار تازه ای ارائه مي‌دهید؟

در اين مجموعه كنسرت‌ها همان قطعات دو آلبوم غيژك كولي وخورشيد آرزو اجرا خواهد شد و ما برنامه های تازه ای که آماده می کنیم را همیشه در نقاط مختلف به اجرا می گذاریم و این بار باقیمانده تور اروپائیمان و در ادامه تور آمریکای شمالی را با این رپرتوار دنبال خواهیم کرد.

گروه دستان در اجرا‌هاي سال‌هاي قبل خود مثل اجراهايي كه با خانم پريسا و آقايان شهرام ناظري و سالار عقيلي داشته، مجموعه‌هاي دوم و سوم را هم به روي صحنه برده ومنتشر شده آيا از همكاري همايون شجريان و گروه دستان هم بايد همين انتظار را داشت يا خير؟

سعی و قصد ما این است.


با توجه به زمان برگزاری این کنسرت ها که با فاصله کمی از مجموعه برنامه های مختلف نوروزی ایرانی برگزار میشود و وضعیت نا بسامان اقتصادی در اروپا و امریکا و هزینه های بسیار سنگین این سفر ها و زحمت زیادی که فرد فرداعضای گروه وخواننده متحمل می شوید ایا بازدهی مناسبی دارد؟

ما تا آنجا که بتوانیم کارمان را انجام می دهیم مانند همه مردم دنیا، بعلاوه استقبالی که تاکنون از این برنامه شده نشانی از مشکلات اقتصادی ندارد.

با تشكر از شما

۱۳۸۸ فروردین ۲۶, چهارشنبه

بابك كامگار برنده‌ي جايزه‌ي اول موسيقي فيلم دركشور هلند شد


بابك كامگار نوازنده تار و سه تار و آهنگساز جوان ايراني مقيم هلند چندي پيش جايزه‌ي اول موسيقي فيلم را در فستيوال

Unheard film festival , the Battle 2009 Amsterdam

دريافت كرد


وي متولد سال 1359 مي‌باشد و در سال 2000 ميلادي ايران را به مقصد هلند ترك كرد و در آن كشوربه تحصيل موسيقي پرداخت ليسانس خود را اخذ نمود و هم اكنون مشغول ادامه تحصيل مي‌باشد.

وي در گفتگو با وب لاگ آرپژگفت: در اين فستيوال 55 نفر شركت داشتند كه 15 نفر كانديد گرفتن جايزه شدند وبعد از آن من به عنوان نفر اول برگزيده و اين جايزه را دريافت نمودم

كامگار در ادامه افزود: يكي از جوايزي كه به من داده شد شركت در

لندن است كه براي من بسيار ارزشمند و حائز اهميت است symposiume film music

۱۳۸۸ فروردین ۲۴, دوشنبه

متبسم:هنر باید در لحظه تاثیرگذار باشد/قسمت دوم مصاحبه با حميد متبسم درباره‌ي آلبوم ( به نام گل سرخ )

استفاده از ساز سیتار در این مجموعه به چه منظور بود؟ آیا با افزوده شدن یک ساز غیر ایرانی در ساز بندی، این اثر جزو آثار تلفیقی ایرانی-هندی به شمار می‌آید؟ آیا فکر نمی‌کنید ورود ناگهانی این ساز، به حال و هوای ایرانی این اثر و همچنین چهارچوب موسیقی ایرانی لطمه وارد می‌کند؟ چرا که مجموعه‌ی "به نام گل سرخ" در غالب موسیقی دستگاهی ایران عرضه شده و ساز سیتار جزو ساز‌های اصیل هندوستان به شمار می‌رود. همچنين لطفا بفرمایید ساز سیتار در چه گوشه‌ای نواخته و آیا برای این ساز هم نت نوشته‌شده بود یا نوازنده به صورت آزاد بر اساس حس و حال خود نواخته است؟
حال و فضای تکنوازی سیتار در این مجموعه به نوازنده توضیح داده شده و خطوط در همنوازی ها همگی نوشته شده و از قبل ساخته شده است، از آنجا که سیتار موسیقی هندی خالص اجرا نمی کند و تحت تاثیر نظر نگارنده است، عنوان تلفیقی برای این تقابل مناسب نیست.

اصولا در کار هنر جستجوی منظور و هدف و ضرورت به جائی نمی رسد، نظم هنر با نظم پدیده های دیگر متفاوت است و در ذات هنر "بهم ریختن و در بی نظمی نظم جدیدی پدید آوردن" نهفته است.

انتظار نوپردازی در هنر موسیقی ایران با نگرانی صدمه خوردن به چهارچوب آن سازگار نیست، آنچه متحول می شود تغییر می کند و حتما به چهار چوب گذشته اش صدمه می خورد، البته فقط در آن اثر! در کنار کوچکی همچو من، هستند بسیاری از بزرگان که حافظ چهار چوب قدیمی این هنر اند؛ پس جای هیچ نگرانی نیست. استعاره و فانتزی در کلام "به نام گل سرخ" مرا به آنجا می برد که بی پروا باشم. به این فراز شعر توجه کنید: زین بر نسیم بگذار تا بگذری از این بحر؛ وز آن دو روزن صبح در کوچه باغ مستی باران صبحدم را بر شاخه اقاقی آئینه خدا کن. هنگامی که می توان اینگونه در شعر بی پروا بود چرا در موسیقی نباشیم؟
ساز سیتار در هلند ضبط شده و یا به خاطر ضبط این ساز به کشور دیگری سفر کردید؟
این نوازنده جوان در هلند زندگی می کند و من این بخش کار را در استودیوئی در آلمان ضبط کردم.
آقای سیدهارت کیشنا با موسیقی ایران و کارهای دستان آشنایی داشتند یا خیر؟
تازه آشنائی پیدا کرده اند.



آیا اجباری در کار بود که این اثر فقط با گروه دستان اجرا شود؟ شما در این سی دی از 3 نوازنده‌ی میهمان دعوت به همکاری کردید، آقای سید هارت کیشنا برای نواختن سیتار – آقای پویا سرائی نوازنده‌ی سنتور و آقای رضا آبائی نوازنده‌ی قیژک. اگر بخواهیم وجه تشابهی در ساز بندی این مجموعه و سازهای غربی پیدا کنیم به نظر می‌رسد شما از قیژک به عنوان ویولن آلتو استفاده کرده‌اید و از سنتور برای رنگ بندی کار به عنوان پیانو. سیتار هم که در واقع سولیست محسوب می‌شود. پس بهتر نبود این کار برای یک ارکستر غربي تنظیم و نواخته می‌شد؟ با ورود سیتار این قاعده که حتما باید از ساز ایرانی استفاده شود شکسته شده بود، چرا این کار انجام نشد تا کار کمی روان تر به گوش شنونده برسد و از این سنگینی یا به قولی فلسفی بودن رهایی یابد؟
منظورتان این است که اگر اینگونه می شد دیگر سنگین و فلسفی نبود!؟

یا منظورتان این است که فلسفی و سنگین بودن خوب نیست!؟ یا شاید می خواهید بگوئید که ویلن آلتو و پیانو در ایجاد چنین فضائی مجازند و سنتور و غیژک خیر!؟ منظور از "روان بگوش رسیدن" اگر راحت درک شدن است و اگراشاره ای است به پیچیدگی این اثر، تائیدی است بر "به نام گل سرخ" و تشویقی برای من. چرا که هر آن موسیقی که تازه است، گوش تازه می خواهد و با باورهای مطلق و تنگ نظری هماهنگی ندارد. در ارتباط با تنظیم این اثر برای ساز های غربی: تمام این کار هائی که شما می گوئید می توانست انجام بشود، ولی این فقط به صاحب اثر برمی گردد اينکه چگونه کارش را ارائه کند. گروه دستان یکی از بهترین های همنوازی در ایران است و برای من افتخاری است که دستان این اثر را اجرا کرده است و در این ارتباط اجبار کلمه ای است نامناسب. استفاده کردن از سازهای دیگر نیز در برنامه کاری گروه دستان و بر اساس ضرورت همیشه ممکن است.

منظور من این نبود که اگر از ارکستر سنفونیک استفاده می‌کردید دیگر کار سنگین و فلسفی نبود یا این که سنگین و فلسفی بودن خوب نیست. منظور من ارتباط برقرار کردن سریع مخاطب با اثر است. ببینید گوش مردم ایران سال‌ها است که با ارکستر های بزرگ آشنا شده ارکستر‌هایی چون گلها – رادیو و... گرچه از دهه‌ی 50 به بعد آنسامبل‌های سازهای ایرانی بسیاری تشکیل شد و خوش درخشیدند اما هنوز مردم با ارکستر بزرگ راحت تر ارتباط می‌گیرند و جالب است بدانید که به تازگی در ایران هر آنسامبل جدیدی که تشکیل می‌شود اکثرا ارکستر بزرگ هستند و سبک و شیوه‌ی ارکستر گلها – ارکستر ملی و ... را دنبال می‌کنند و تنها ارکستر بزرگی که تشکیل شده و راه جدیدی را پیش گرفت ارکستر ملل بوده با این که هزینه کار ارکستر بزرگ بیشتر از یک ارکستر 8 نفره است و عملا کار با ارکستر بزرگ کاری است دشوار چون المان‌هایی را می‌طلبد که در ایران زیاد در دسترس نیست از جمله مکان تمرین خوب، رهبر ارکستر خوب و... شخصا معتقد هستم که ادای مطلب با یک ارکستر 8-9 نفره بسیار سخت‌تر از یک ارکستر مثلا 50 نفره است اما در بین مخاطبین چنین برداشتی وجود ندارد. اگر در این باره توضیحی دارید بفرمایید؟
من به این اعتقاد دارم که هنر باید در لحظه تاثیرگذار باشد، لیکن هنرمند نباید کیفیت های کار خودش را تحت تاثیر این نظریه قرار بدهد. حجم ارکستر نشان کیفیت کار نیست و هر اثر موسیقائی فرم و سازبندی خود را می طلبد و هم از این روست که پدیده های تکنوازی، دو نوازی، تریو تا ارکسترهای مجلسی و سمفونیک و غیره به وجود آمده است. سنگین و فلسفی اگر عناوین درستی برای "به نام گل سرخ" باشد! هدف آهنگساز نبوده، بلکه به ذات کار مربوط است و اجتناب ناپذیر. شاید بهتر است بجا ی سنگین یا فلسفی بگوئیم که این کار متفاوت است. این درست مانند این است که شما یک غذای سنتی طبخ کنید که تکلیف طعمش برای همه مشخص است و آشپز اگر از دستور مرسوم طبخ آن غذا عدول کند مورد سئوال قرار می گیرد، نه در مورد اصل آن! در این مورد ولی، متریال های شما سنتی است و غذا سنتی نیست و نمی خواهد باشد.
حال باید دید، آنکه این غذای تازه را ارزش گذاری می کند ذائقه ای سلامت دارد؟ یا اساسا برای چشیدن طعم دیگری آماده است؟
در هر حال، من به عنوان پدیدآورنده و مسئول این اثر، به سلیقه مخالف همه آنهائی که با گشاده قلبی و تامل و نه با پیش داروی و معیار های سنتی "به نام گل سرخ" را می سنجند، احترام می گذارم و برای شنیدن سخن شان همه گوشم.

دوست دارم کمی به مسائل فنی کار بپردازم، ضبط آلبوم "به نام گل سرخ" چند ساعت زمان برد؟
درست بخاطر ندارم ولی فکر می کنم مجموعا چهار روز.



آیا ساز‌ها تک تک ضبط گردیده (گروه دستان) یا به صورت گروه نوازی نواخته و ضبط شد؟
ما معمولا سعی بر اجرای گروهی در استودیو داریم و بسیاری از آثار دستان اینگونه ضبط شده اند، در ارتباط با این کار ولی در گروه های مضرابی، کششی و کوبه ای به استودیو رفتیم.

همان طور که می‌دانیم اعضا گروه دستان به جز آقای فرج پوری هیچ یک در ایران ساکن نیستند و شما فقط برای اجرای کنسرت به ایران سفر کردید، با اين توصيف، این آلبوم چه موقع ضبط گردید؟
شما می دانید که ما در چند سال اخیر زمان زیادی در ایران بودیم و کنسرت های متعددی دادیم، به علاوه، سفر های مشترک ما به نقاط مختلف جهان به ما این امکان را می دهد که باهم باشیم و به برنامه های آینده مان بپردازیم و تمرین کنیم.

برنامه‌ی آینده شما چه خواهد بود؟
دو کار قدیمی ام "ونوشه" برای سه تار و ارکستر سازهای ملی و "رقص ناز" برای تار و ارکستر سازهای ملی را که قبلا با قلم و دوات نوشته شده بود را در کامپیوتر به نگاری کردم و امیددارم که در پائیز آینده با کمک موسسه "نقطه تعریف" تقدیم علاقمندان کنم. در حال حاضر با گروه دستان مشغول تدارک کنسرت با همایون شجریان و اجرای دو اثر "خورشید آرزو" و "غژک کولی" در اروپا و آمریکای شمالی هستیم. برای سال 2010 ارائه صحنه ای "به نام گل سرخ" را در نظر داریم و کارمان با همایون شجریان را نیز دنبال خواهیم کرد. پروژه موسیقی "سیمرغ"- اپرتی برای ارکستر بزرگ ساز های ملی و پنج خواننده- کاری که از سال 1375 روی داستان زال از شاهنامه فردوسی در دست دارم، بزودی به پایان خواهد رسید و بطور رسمی فعالیت و تمرین هایش را آغاز خواهیم کرد.

لينك مطلب: http://www.harmonytalk.com/id/1925

۱۳۸۸ فروردین ۲۱, جمعه

سي ونهمين شماره هفته‌‌ نامه بين المللي هنرمند ويژه نامه‌ي پيمان سلطاني منتشر شد


در اين شماره شاهد گفت گو با پيمان سلطاني ( به قلم روزبه دارابي)،نگاهي به فعاليت‌هاي اركستر ملل ( به قلم ضيا الدين ناظم پور )، تاريخچه اركستر ملل، بيانيه اركستر ملل، يادداشت بزرگاني چون لوريس چكناوريان،مه لقا ملاح،عليرضا پور اميد،رامبد صديف،محمود دولت آبادي،يارتا ياران،بيژن ترقي،مرحوم اكبر رادي،در مورد اركستر ملل خواهيم بود.


شايان ذكر است در صفحه‌ي 41 اين شماره به فعاليت‌هاي پيمان سلطاني از سال 1355 تا كنون اشاره شده است.


۱۳۸۸ فروردین ۱۸, سه‌شنبه

متبسم:راحت طلبي با ذات هنر مغايرت دارد / گفت و گو درباره‌ي آلبوم به نام گل سرخ (قسمت اول)

قبل از هر چیز سوال من درباره‌ی تغییر ذائقه‌ی موسیقایی شما است، به غیر از آثاری كه در آن نقش نوازنده را بر عهده داشتید، خلق و خوی آهنگسازی شما در طی دهه‌ی گذشته، دستخوش تغییر شده است. این تغییر‌ها در روند ملودیك آثار شما و همچنین تنظیم قطعات و نوع ساز بندی همچنین انتخاب اشعار بسیار هویدا است، به عنوان مثال آلبوم‌های "سفر به دیگر سو"، "قیژك كولی"، "بوی نوروز"، "ماه عروس"، "به نام گل سرخ" از نظر آهنگسازی و حتی برخی اوقات نوازندگی هر كدام دنیای خاص خود را دارند. قصد اینجانب از طرح این سوال امتیاز بندی آثار شما نیست فقط و فقط مد نظر این تغییراتی‌است كه ایجاد شده. آیا حس موسیقائی شما دچار تحول گردیده؟
تمام پدیده ها در جهان اطراف ما در حال تغییرند، طبیعت اینگونه است و ما جزئی از طبیعت هستیم، اگر تغییر نکنیم با ذات خویش در جنگیم. در آهنگسازی بهتر است امضای آهنگساز تغییر نکند، لیکن هر قطعه باید دارای شخصیت منحصر خود باشد و متفاوت از دیگری، این عشق است که به انسان زندگی تازه می بخشد و من هر بار، عاشق کاری هستم که به آن مشغولم و هر عشق آغازی است دوباره... به گیاهان باغچه، به آسمان نگاه کنید، هر لحظه به رنگی است تازه، ذات آنها همان است لیکن درحال تغییرند، من هم باید اینگونه باشم، تغییر کنم، این چرخی است که می چرخد لیکن نه درجای خویش بلکه به پیش.
این اثر در دستگاه چهارگاه ساخته شده، دلیل استفاده‌ مکرر شما از این دستگاه به خاطر امکانات وسیع این دستگاه از لحاظ مرکب نوازی است یا فقط به حس موسیقائی شما مربوط می‌شود؟
ظاهرا شما به آثار من در دستگاه چهارگاه توجه بیشتری دارید، چراکه بعد از "بامداد" و "رقص ناز"، در هجده سال گذشته، این اولین اثر من است که در این مایه منتشر می شود و دیگر آثاری که در پرسش قبلی طرح کردید در مایه های غیر از چهارگاه اند!
در این آلبوم 10 قطعه وجود دارد، دراین میان قطعه‌ای به نام ترانه "دیباچه" موجود است که به 3 قسمت تقسیم شده لطفا منظور خود را از تقسیم بندی این ترانه بفرمایید و توضیح دهید که آیا این 3 قسمت با آوازها و قطعاتی که در این میان وجود دارند رابطه‌ی عاطفی و موسیقائی خاصی دارند یا خیر؟
مجموعه دیباچه در واقع یک تصنیف است، لیکن از آنجائی که قطعات سازی میانی تحت تاثیر فراز های گوناگون و زیبای شعر استاد شفیعی کدکنی خلق شده اند به این تغییر و تحول درونی با ذکر نام اشاره شده است، مانند پرده های مختلف یک داستان. در کلام شفیعی کدکنی فضا های گوناگونی با هم در یک مجموعه و مرتبط به هم ایجاد شده است، به دو قسمت زیر دقت کنید:
بخوان به نام گل سرخ
در رواق سکوت
که موج و اوج طنینش ز دشتها گذرد
پیام روشن باران
زبام نیلی شب
که رهگذار نسیمش به هر کرانه برد.زخشکسال چه ترسی؟
که سد بسی بستندنه در برابر آب
که در برابر نورو در برابر آواز و در برابر شور...
در بند اول پس از "به هر کرانه برد" موضوع و پرده تازه "زخشکسال چه ترسی؟" باز می شود. "به نام گل سرخ" نیز سعی دارد اینگونه باشد و عناوین منتخب برای هر قسمت نیز بر اساس کلام شفیعی کدکنی است، مانند "پیام باران" و "در آن کرانه"
آیا شما موسیقی را بر اساس اشعار شفیعی کدکنی ساختید؟ یا ملودی‌ها ساخته شد و بعد مناسب تر دیدید که اشعار را از شفیعی کدکنی انتخاب کنید؟ این سوال شاید خیلی ابتدایی به نظر رسد اما می‌خواهم به این نکته بپردازید که آیا دغدغه‌ی آهنگساز ایرانی درگیری بین اشعار و ملودی‌های پدیدار شده در ذهن او است یا درگیری بین ساز و تنظیم و ملودی ‌است؟ اگر درگیری بین اشعار و ملودی‌است فرق یک آهنگ‌ساز ایرانی ‌با یک آهنگ‌ساز کلاسیک غرب که کمتر از شعر استفاده می‌کند چیست؟ به نظر شما آهنگ‌ساز ایرانی کار خود را تا حدودی راحت نکرده که به وسیله‌ی اشعار کل حس و ماجرا را به شنونده القا می‌کند؟
قطعات آوازی من بدون استثنا، تحت تاثیر شعر ساخته شده اند و تا کنون بر روی ملودی شعر نگذاشته ام و اساسا با این شیوه کار سازگاری ندارم. در موسیقی ما هر کس که یک ملودی می سازد یا نغمه ای را با شعری می خواند آهنگساز نامیده می شود ولی در موسیقی کلاسیک غربی آهنگسازی راه و رسم دیگری دارد، از این رو بهتر است که این دو مقوله را با احتیاط با یکدیگر مقایسه کنیم.ولی در مورد هنر تصنیف سازی در موسیقی ایران، جای سخن و کار بسیار است، قابلیت های وزنی شعر کلاسیک فارسی به موسیقی دان این امکان را می دهد که از نزدیک ترین راه، یعنی بر اساس وزن ذاتی شعر نغمه ای بسازد، هستند بسیاری که با ذره ذوقی و بدون دانش کافی موسیقائی، تصنیف می سازند و گاهی اوقات هم کارهای خوب و دلنشینی از آب در می آید. لیکن تولید کننده اثر خود برکاری که می کند مسلط و واقف نیست و در واقع این وزن ثابت شعر کلاسیک فارسی است که کار او را راحت می کند. در بسیاری از تصانیف قدیم و جدید می شنوید که وزن انتخابی ثابتی در پرده ها و مقام های گوناگون یک دستگاه تکرار می شود و اینگونه یک تصنیف آغاز و پایان می یابد؛ در این میان آنچه مورد کم توجهی قرار می گیرد مفاهیم و کلمات اند.شعر فارسی متحول شده است و تصنیف و ترانه سازی نیز متحول می شود، امروز روز بحر طویل ساختن نیست -راحت طلبی با ذات هنر مقایرت دارد- هنر چکیده وجود انسان است، پس باید برایش زحمت کشید.نوپرداز باید برای ساختن به خودش زحمت بدهد و نوخواه برای شنیدن. اگر اینگونه ببینیم دیگر کلام نه تنها کار شما را در آهنگسازی آسان نمی کند بلکه برای خود تخصصی جداگانه است و مشکلات خودش را خواهد داشت.
از ابتدا این قطعات فقط برای صدای سالار عقیلی ساخته شده بود؟
هنگامی که اولین نغمه های "به نام گل سرخ" را می ساختم هنوز سالار عقیلی را درست نمی شناختم و از توانائی هایش بی خبر بودم، ولی از حدود پنج سال پیش میدانستم که او این کار را خواهد خواند.
بسیاری از شنوده‌های این اثر معتقد هستند که سالار عقیلی خیلی خوب حق مطلب را ادا نکرده، نظرشان این است که آقای عقیلی اوج‌ها را خیلی با انقباض خوانده و تحریرها را خیلی خشک و باز با انقباض و خیلی سرد اجرا نموده، نظر خود را به عنوان آهنگساز این اثر در این باره بفرمایید؟
اگر از نظرات شخصی بگذریم و کار سالار عقیلی را فنی بنگریم، او بدون تردید یکی از بهترین خواننده های امروز موسیقی ایران است و در "به نام گل سرخ" بهتر از همه آثارش ظاهر شده، آنچه سالار در این مجموعه خوانده به جز دو خط آواز که در ابتدای کار پس از تصنیف "صبح" اجراشده، همگی همینطور ساخته شده اند که او خوانده، واقعا هم خوب خوانده و سپاس مرا با خود دارد. این تنها نظر من نیست، بلکه نظر بسیاری دیگر نیز هست. نظر آن بسیاری که شما ذکر کردید هم بسیار محترم است لیکن اعتقاد و اعتماد مرا به گوش و هوشم کم نمی کند.