نامه ی اعتراض منوچهر صهبائی به پیمان سلطانی باز هم سر و صدا به پا کرد نمی دانم چرا اصلا این سخنان به میان آمدو در ابتدای سال نو باعث ناراحتی این دو نفر و جامعه ی موسیقی شد؟
اما به عنوان جوانی که در این مملکت کار موسیقی می کند لازم است چند خطی با آقای منوچهر صهبائی درد و دل کنم.
استاد گران قدر:
شما عمر خود را وقف موسیقی کرده اید و سال های سال رهبری ارکستر های مختلف دنیا را بر عهده داشتید .
اگر من به جای شما بودم افتخار می کردم که اولین سرود ملی ایران را ارکستر ملل اجرا کرده حتی اگر اظهارات شما درست باشد به چند دلیل:
1) به جرات می توانم بگویم ارکستر ملل از معدود ارکسترهای ایران است که تمام نوازندگان و خوانندگان ان جوان هستند.
2) ارکستر ملل اولین ارکستری بود که نوازندگان خود رابدون باند بازی و مافیای موسیقی انتخاب کرد.
تمام نوازندگان با گرفتن تست وارد ارکستر شدند و نکته ی جالب این است که جناب اقای پیمان سلطانی اگر می دیدند نوازنده ئی ضعیف می نوازد ان را در امتحان مردود نمی کردند نت را به او می دادند و می گفتند در ارکستر بنوازد و خود نوازنده وقتی متوجه می شد ضعیف می نوازد در قسمت تنفس تمرین به منزل باز می گشت . مطمئن هستم این کار را کمتر رهبر ارکستری در دنیا انجام می دهد – همه ی رهبران دوست دارند بهترین نوازندگان در کنار ان ها باشد و بدون درد سر به رهبری بپردازند ولی پیمان سلطانی ایستادگی کرد و با جوان ها ماند باز به چند دلیل:
الف) خود او جوان است
ب) خود او نوازنده ی حرفه ایست و سال ها ساز نواخته و تدریس کرده پس درد جوان ها را خوب می داند.
3) کسانی با این ارکستر همکاری داشته اند که با هر ارکستری همکاری نمی کنند و هرجایی ساز نمی زند و اهنگ نمی نویسند کسانی مثل بهمن رجبی و سیاوش بیضائی و باز کسانی به تماشای این ارکستر امده اند که به تماشای هر کنسرتی نمی رودند کسانی مانند محمود دولت ابادی و.....
نمی دانم چرا از روز ازل همه با این ارکستر مخالفت داشتند و دارند؟
من نمی دانم شما نگران اولین سرود ملی ایران هستید یا نگران شهرت خود که چرا کسی جوان تر – ارکستری جوان را رهبری کرد و این قطعه به دل ایران نشست.
اگر نگران خود و شهرت خود هستید که هیچ - اما اگر نگران اولین سرود ملی ایران هستید پس حتما و نا خود اگاه نگران موسیقی ایران هم هستید
اگر نگران موسیقی ایران هستید چند سوال از شما دارم:
چرا درست زمانی که ایران به موسیقیدان احتیاج داشت شما در جمع موسیقیدانان تشریف نداشتید و در یکی از بهترین کشورهای دنیا ارام مشغول رهبری بودید؟
چرا وقتی در ایران آنسامبل زهی نوبان تاسیس گردید و از شما تقاضا کردند روی سکوی رهبری بایستید فرزند خود را به عنوان سولیست انتخاب کردید؟ در صورتی که می دانید در ایران جوان های موزیسین بسیار عالی وجود دارند که می توانستند در جایگاه سولیست بایستند.این در این صورت است که سالانه چند صد نفر از دانشگاه های موسیقی ایران با مدرک نوازندگی فارغ التحصیل می شوند و اغلب ان ها دل سرد موسیقی را رها کرده و به سراغ کار دیگری می روند.
وقتی صحبت از ارکستر ملل می کنید فقط پای رهبر این ارکستر در میان نیست بلکه پای نوازندگان و خوانندگان ان هم در میان است اگر ادعای شما درست نباشد شما به حقوق 70 نوازنده تجاوز کرده اید چرا که این قطعه توسط رهبری پیمان سلطانی و نوازندگی 70 نوازنده جوان به گوش ملت ایرا ن می رسد.
و باز اگر نگران موسیقی ایران هستید چرا فقط روی این قطعه حساس هستید؟ مثلا ارکستر ملل قطعه ای از عارف قزوینی را با سلوی تنبک بهمن رجبی به اجرا در اورد که سولیست این قطعه چون صحبت از خون جوانان ایران بود با پوتین سربازی به روی سن امد و هنگام نواختن 3000 نفر شاهد بودند که به حرمت ایران بغض گلویش را می فشرد.
فکر می کردیم وقتی به وطن باز می گردید از بودن چنین ارکستری در ایران آن هم در این شرایط سخت لذت خواهید برد – ارکستری که خواسته اش نو اوری و حفظ ارزش های موسیقائی است.
با تشکر از شما
لینک مطلب: www.artmusic.ir/news/show.asp?id=16459
