۱۳۸۷ تیر ۳۱, دوشنبه

مواظب باشیم بر زمین نکوبیمش


شنبه 19 آبان 1386

ما ایرانی ها عادت داریم وقتی یک هم وطن در نقطه ای از جهان موفقیتی کسب می کند با تمام وجود خوشحال می شویم انگار یکی از اعضا خانواده خود این پله ترقی را طی نموده است.

حال شهرام ناظری به عنوان یک خواننده ایرانی صاحب سبک که سالیان سال است در این عرصه مشغول فعالیت است و در اکثر مواقع پیشرو بوده و موفقیت امروز وی ثمره ی همین پیشروی اوست موفق به دریافت بالا ترین نشان فرهنگی هنری فرانسه ( لوژیون دونور) و کسب دکتری افتخاری شده است.

همچنین لقب پاواروتی شرق ( که البته خود او با تواضع بیان کرده که من در این حد نیستم و همیشه مردم هنر دوست مملکتم مرا حمایت کرده اند) به او داده شد.

در داخل کشور هم مقالات مختلفی در این باره نوشته و انتشار یافته است و همه به نوعی ابراز خوشحالی خود را بیان کرده و از او به عنوان یک هم وطن تقدیر کرده اند.

همچنین چند روز قبل کلید شهر خوی به شهرام ناظری تقدیم شد.

و چند هفته پیش صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران همکاری خود را با شهرام ناظری آغاز نمود و...... با نگاهی کوتاه به این نتیجه می رسیم که جایگاه شهرام ناظری در موسیقی ایران ارتقا یافته که این مسئله فی نفسه بسیار خوب و سازنده است اما همیشه و همه جا و در تمام عرصه ها تشویق های ما به طور مقطعی بوده – یک شخص موفقیتی کسب می کند – او را بالا می بریم – تمام ضعف های او را نادیده می گیریم و او را سنبل تمام خوبی ها – تمام استعدادها – تمام زیبایی ها – تمام تکنیک ها قرار داده و دیگران را تشویق می کنیم که راه او را در پیش گیرند تا همیشه کپی برابر اصل او را داشته باشیم !!

و مدتی بعد......

با یک اتفاق کوچک ناگهان .... چنان او را به زمین می کوبیم و از او انتقاد می کنیم که انگار نه انگار این فرد همانی است که ما او را تشویق می کردیم و با او عکس یادگاری می گرفتیم و برای مصاحبه با او از هفته ها قبل منتظر وقت بودیم .

لحظه ای فکر نمی کنیم که او هم انسان است و جایزال خطا. لحظه ای فکر نمی کنیم که شاید خود او دوست نداشته باشد این قدر بالا رود که حالا چنین زمینش بزنند.

در موقع کسب موفقیت - ساعت ها با او مصاحبه می کنیم ولی بعد حتی لحظه ای به او فرصت نمی دهیم تا توضیحی در رابطه با شرایط کنونی دهد و فرد را انگشت نما ی خاص و عام می کنیم .

و اگر بعدا متوجه شویم که او گناه کار نبوده شروع به عذر خواهی می کنیم – سعی در این داریم که دوباره او را به جایگاه قبل باز گردانیم بلکه جبران دل شکستگی او شود اما این کار فایده ای دارد؟

این مطالب بیان نشد تا خدایی ناکرده بگوییم آقای ناظری انسان خطا کاریست و یا قرار است جرمی مرتکب شود یا موزیسین های ما و خبر نگاران همه دیدی منفی دارند. اگر صادقانه این موضوع را بررسی کنیم شاهد خواهیم بود که چنین کرده ایم و چه به سر فرد مقابل آورده ایم. شاید این حرف ها – حرف های خود شهرام ناظری هم باشد که به او فرصت بیان آن داده نشده.

جمله ای وجود دارد که می گویند: پیش گیری بهتر از درمان است. این جمله در تمام موارد زندگی ما کار ساز است .

بهترین عملکرد رعایت تعادل است. و تعادل پدر فرهنگ و پیشرفت ماست.

نتیجه رعایت تعادل : اخلاق مندی و احترام در تمام زمینه هاست.

همه ی ما آرزو کنیم که تمام زحمت کشان همیشه پیروز و افتخار آفرین باشند و به ان ها ثابت کنیم که همیشه حامی صادق آن ها خواهیم بود.

لینک مطلب: www.artmusic.ir/news/show.asp?id=15240